ONS VERHAAL
Waarom 'Bru 17?
Een aantal mosselkotters drooggezet buiten de haven voor onderhoud, waaronder de BRU 17. (jaren '60)
De BRU 17 aan een lange steiger samen met andere kotters uit de Bruse vloot.
"dà bin pas mossels"
Leen en Willem van den Berge zijn inmiddels overleden, maar de herinneringen aan die mannen, aan hun bedrijf, aan de sfeer aan boord, blijven levend. Een mooie Zomeravond en de beelden zien we weer voor ons: stomend op de Waddenzee naar huis, af en toe de hand opsteken naar een passerende visserman. Vaak een noordelijke garnalenvisser. Of, als het zo uitkwam naar de bemanning van een der veerboten op weg naar Terschelling, Ameland of Vlieland. Zitten aan dek met een pannentje topverse mosselen. Dit heeft ons mede geïnspireerd tot datgene wat we nu doen.
“dà bin pas mossels”, we horen ze het weer zeggen..
BRU17 AAN DE HAVENKADE
De Bru17 vaart al een tijdje niet meer onder dezelfde naam. Het schip is aan het eind van de 20e eeuw verhuist naar Ierland. De verhalen blijven gelukkig hier. In 2012 hebben Niels, Maria en Curt Habraken de Bru17 naar het ‘vaste land’ gehaald om de ambacht en het genot van de Bru17 voort te zetten.
Genieten aan het water met topverse regionale producten op je bord. Alsof je het zo uit het water haalt. We willen dat iedereen dat een keer meemaakt.
Niels